O książce: rok / Świadomość naszego współczesnego wpada w dwuletnie dziecko epoki kamienia. Tak więc moja dusza przeniosła się do innej osoby. To stwierdzenie nie podlega dyskusji. Ale to, czyim jest synem (nie wyobrażam sobie siebie jako kobiety) i w jakich miejscach mieszka, jest dla mnie niezwykle ciekawe i zaczynam się rozglądać. Jednak nie jest to świetna recenzja. Z góry, ponad ramieniem mojej mamy, widać błękitne niebo z rzadkimi cumulusami. Po lewej stronie teren porośnięty niską, wyraźnie zdeptaną trawą. Również ubrania mojej mamy z tkaniny przypominającej płótno..